علیرغم علاقه خیلی زیادم به نوشتن ظاهرا در این کار استعداد و پشتکار چندانی ندارم و یکی از اولین فعالیت هایی که در شرایط غیرعادی زندگی ترک می کنم همین وبلاگ نویسی است.یک ماه از آخرین مطلبی که نوشته ام می گذرد. فکر می کنم حالت ایده آل من نوشتن یک پست در ماه باشد.
شاید هم چون اخیرا به قدری از دنیا و مردم کناره گرفته و در عین حال از خودم هم دور شده ام که هیچ ایده ای برای فکر کردن و نوشتن ندارم.این روزهایم به ساده ترین شکل ممکن می گذرند و اگر خوش شانس باشم دچار افسردگی نشوم و بتوانم از این گیجی و سردرگمی رها شوم.
پی نوشت: این پست هیچ ارزشی ندارد و صرفا برای بروز کردن وبلاگ نوشته شده است. در کمال شرمندگی.
۱۰ بهمن ۹۶ ، ۱۹:۵۶
۲ نظر